
قرآن کریم،جهت حفظ دین و عدم انحراف و ارتداد، امورى را به مؤمنان سفارش کرده است:
۱٫ توکّل به خداوند:
حضرت شعیب و پیروانش در برابر دعوت مشرکان به ارتداد از دین الهى گفتند: ما حق نداریم به آیین شما بازگردیم و در برابر آزارهاى شما بر خدا توکّل مى کنیم: «ومایَکونُ لَنا اَن نَعودَ فیها اِلاّ اَن یَشاءَ اللّهُ رَبُّنا وسِعَ رَبُّنا کُلَّ شَىء عِلمـًا عَلَى اللّهِ تَوَکَّلنا» (اعراف/۷،۸۹); چنان که مؤمن آل فرعون نیز در برابر دعوت او به کفر و ارتداد همین پاسخ را به مشرکان قوم خویش داد: «تَدعونَنى لاَِکفُرَ بِاللّهِ واُشرِکَبِهِ…» (غافر/۴۰، ۴۲)، «فَسَتَذکُرونَ مااَقولُ لَکُم و اُفَوِّضُ اَمرى اِلَى اللّهِ…». (غافر/۴۰، ۴۴)
۲٫ تقوا:
قرآن در آیاتى، براى حفظ دین و جلوگیرى از ارتداد، مؤمنان را به تقوا دعوت مى کند. در آیه ۱۲۰ سوره آلعمران، آمده است که صبر و تقوا، شما را از حیله هاى دشمنان در امان نگه مىدارد: «…اِن تَصبِروا و تَتَّقوا لایَضُرُّکُم کَیدُهُم شیــًا». شاید از آیاتى که پس از هشدار به مسلمانان درباره خطر برخى از اهل کتاب و علاقه آنان به ارتداد مسلمانان، مؤمنان را به تقوا (آلعمران، ۱۰۰ـ۱۰۲) یا به اقامه نماز و پرداخت زکات که از مصادیق بارز تقوا است، (بقره/۲، ۱۰۹ـ۱۱۰) سفارش مىکند نیز بتوان بر این مطلب استشهاد کرد.
۳٫ تمسّک به قرآن:
از آیات ۱۰۰ـ۱۰۱ آلعمران استفاده مى شود که اگر مؤمنان به قرآن توجّه و تمسّک کنند هیچگاه گمراه نخواهند شد: «یـاَیُّهَا الَّذینَ ءامَنوا اِن تُطیعوا فَریقـًا مِنَ الَّذینَ اوتُوا الکِتـبَ یَرُدّوکُم بَعدَ ایمـنِکُم کـفِرین و کَیفَ تَکفُرونَ و اَنتُم تُتلى عَلَیکُم ءایـتُ اللّهِ…». این آیه، ویژگى قرآن را حفظ دین و جلوگیرى از گمراهى دانسته است؛ چون کسى که آیات خدا بر او خوانده مى شود و همیشه با آن سرو کار دارد، هیچگاه از دین دست برنمى دارد; زیرا قرآن نور است (اعراف/۷، ۱۵۷) و به انسانها حیات مىبخشد (انفال/۸، ۲۴) و راه حق را از باطل جدا مىکند: «…یَهدى اِلَى الحَقِّ و اِلى طَریق مُستَقیم». (احقاف/۴۶، ۳۰) پیامبراکرم(صلى الله علیه وآله) در روایت معروف ثقلین براى جلوگیرى از انحراف، مسلمانان را پس از خود به پیروى از قرآن کریم و اهلبیت سفارش فرموده است.
منبع :
دائره المعارف قرآن کریم ج ۲ص۴۶۷